چله!!!
چهل روز گذشت .... چه زود... باورم نمیشه. انگار همین دیروز بود که تو شکمم شیطونی میکردی ..الهی قربونت برم واسه خودت مردی شدی...روز به روز نازتر و خوشگلتر میشی پسر عزیزم. یواش یواش داری گردن میگیری...وقتی میخوای اطرافت رو نگا کنی گردنت رو بزور نگه میداری. قربون تلاش کردنت برم . راستی زن عمو لیدا تورو غسل چله داد. دستش درد نکنه... ...
نویسنده :
فرناز فرجی
7:41
اولین حموم...
جدایی
جدایی همه چی خیلی سریع گذشت ... سریع تر از اون که بتونم زمان و مکان رو درک کنم...فقط تو بودی و نگاه عجیبت به دنیا... تو بودی و آرامشی که تو صورتت بود... وقتی گریه کردی تو صدات عشقو شنیدم...عشقی که تو هیچ صدای دیگه ای رو زمین نمونه اش پیدا شدنی نیست... گیج بودم...خیلی گیج... حتی وقتی ازم جدات کردن،نتونستم گریه کنم ...مات شده بودم... انگار این دنیا باهام بازیش گرفته بود... اول گفتن نفس هات و ضربان قلب کوچولوت تنده...گفتن چیزی نیست...سریع خوب میشه... و بستریت کردن تو nicu ...داشتم دیوونه میشدم... چرا اینجوری شد؟؟؟ از هرکی میپرسیدم میگفت عادیه... ولی مگه یه مادر این حرفا سرش میشه... اومدم پیشت،گذاشته ب...
نویسنده :
فرناز فرجی
22:25
ایلیا با کلاه کاموا
بدون عنوان
صبح بهاری
یک روز صبح بود... روزی که برای اولین بار تصویرتو توی سونوگرافی دیدم رو تا آخر عمر از یاد نمیبرم... لوبیا کوچولویی که قلب داشت...صدای ضربان قلبت شد قشنگترین صدای زندگیم... بار دوم که با بابایی رفتیم سونوگرافی واسمون دست تکون دادی... و اشک تو چشم مامان و بابا انداختی و مارو عاشق خودت کردی... شب چله بود که برای اولین بار با یه لگد کوچولو اعلام حضور کردی... از خوشحالی اشک تو چشام جمع شد...خدایا این منم که دارم قدم به قدم به مادر بودن نزدیک میشم؟؟؟ و چقدر زود گذشت روزهای انتظار... روز بیست و یکم اردیبهشت بود ... یه روزی که خیلی معمولی شروع شد...اما تو نذاشتی معمولی تموم شه...بلاخره افتخا...
نویسنده :
فرناز فرجی
2:11
